Pielgrzymki do relikwi ks. Alojzego Orione

Dzisiaj mija 78 rocznica śmierci patrona naszej parafii - świętego Alojzego Orione. Z tej okazji publikujemy tekst zatytułowany "Pielgrzymki do relikwii błogosławionego Alojzego Orione, znajdujących się w kościele p.w. Dzieciątka Jezus w Warszawie" autorstwa Pani Barbary Pac*, który ukazał się w trzecim numerze młodzieżowego czasopisma "Źródło"** datowanego na 3-6 lutego 1993 roku. (Tekst ukazał się 11 lat przed kanonizacją dlatego w odniesieniu do obecnego Świętego w tekście używany jest tytuł Błogosławiony).

Pielgrzymki do relikwii błogosławionego Alojzego Orione, znajdujących się w kościele p.w. Dzieciątka Jezus w Warszawie

Wspólnota oriońska osiadła przy świątyni p.w. Dzieciątka Jezus w Warszawie w 1972 r. W tym czasie toczył się proces beatyfikacyjny założyciela Małego Dzieła Boskiej Opatrzności Księdza Alojzego Orione, zmarłego w opinii świętości dnia 12 marca 1940 r. w San Remo we Włoszech. Beatyfikacja odbyła się w Rzymie dnia 26.10.1980 r. w obecności ogromnej rzeszy wiernych w tym licznie przybyłej Polonii.

Boża Opatrzność hojnie obdarowała nasz mały kościół. Otrzymaliśmy relikwie krwi Błogosławionego oraz obraz przedstawiający ks. Orione, namalowany przez prof. Jana Molgę. Poświęcenie obrazu poprzedziło tryduum, które poprowadził dyrektor prowincjalny ks. Marian Kucha. Dobrodziejów miejscowej placówki zaproszono na świadków poświęcenia obrazu. W dniu 15 lutego 1981 r. obraz poświęcił i Mszę św. odprawił Jego Ekscelencja ks. bp. Zbigniew Kraszewski w asyście ks. Mariana Kuchy i ks. Stanisława Pawliny oraz licznie zgromadzonej wspólnoty wierzących.

Od tej pory, w czasie Mszy św. wotywnych ku czci Bł. A. Orione, jak również w święta Zgromadzenia Księży Orionistów, odsłaniany jest obraz i wystawiane relikwie Błogosławionego. I dobrze się stało, że w nadchodzące trudne dni dla Polski, był z nami Bł. A. Orione i Jego święte relikwie.

Wkrótce spadła lawina nieszczęść:

– w dn. 13 maja 1981 r. w Rzymie nastąpił zamach na Papieża Jana Pawła II,

– w dn. 28 maja 1981 r. zmarł Kardynał Tysiąclecia ks. Stefan Wyszyński,

– w dn. 13 grudnia 1981 r. ogłoszono stan wojenny w Polsce.

Już w dniu ogłoszenia stanu wojennego, wśród datowanych intencji mszalnych wrzucanych do skrzynki próśb i podziękowań - pojawia się błaganie: "BŁOGOSŁAWIONY ALOJZY ORIONE RATUJ POLSKĘ!".

W wielu kościołach parafialnych, rektoracie, nowicjacie i innych placówkach prowadzonych przez księży orionistów, odprawiane były Msze św. za wstawiennictwem Bł. A. Orione. W kościele p.w. Dzieciątka Jezus, w czasie wszystkich Mszy św. odmawiana była modlitwa za Ojczyznę.

Wtedy dotarła do nas krzepiąca wiadomość, że w dniu 3 stycznia 1982 r., przybędzie z pielgrzymką do relikwii Bł. A. Orione - Prymas Polski Ks. Arcybiskup Józef Glemp. Rozpoczęliśmy więc 1982 rok szturmem do Boga, do Jego Matki Najświętszej, do Jego świętych i błogosławionych. Tak się złożyło, że dzień 1 stycznia był zarazem pierwszym piątkiem miesiąca, 2 stycznia był pierwszą sobotą miesiąca poświęconą Matce Najświętszej, a 3 stycznia pierwszą niedzielą poświęconą adoracji Najświętszego Sakramentu. To tryduum pozwoliło nam dołożyć starań do odpowiedniego przygotowania się.

W niedzielę, 3 stycznia 1982 roku o godz. 17:30 procesjonalnie wprowadzono do kościoła Dostojnych Gości: Jego Ekscelencję Księdza Arcybiskupa Józefa Glempa, Jego Ekscelencję Ks. Biskupa Bronisława Dąbrowskiego, którym towarzyszyli: ks. prałat dr Bronisław Piasecki, ks. prałat dr B. Piórkowski – dziekan, ks. dr Stefan Kośnik - Oficjał Sądu Metropolitalnego. W imieniu wspólnoty oriońskiej i wiernych, dostojnych gości powitał ks. prowincjał Marian Kucha. Do powitania dołączyła się młodzież i dzieci.

O godz. 18:00 rozpoczęła się uroczysta Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył ks. arcybp Józef Glemp w asyście ks. Mariana Kuchy i ks. Stefana Batorego.

W homilii ks. prymas nawiązał do Ewangelii o Słowie Bożym. Przedstawił zebranym, co wynika ze słów Jezusa i jaki obowiązek ciąży na każdym chrześcijaninie. Będąc poza murami więzienia mamy Boży pokój nieść internowanym, ich rodzinom pogrążonym w rozpaczy, opłakującym swoich bliskich. Duchowieństwo polskie podjęło już rozmowy z władzami polskimi, które umożliwiły - ks. prymasowi w asyście kapłanów - odwiedzenie internowanych w miejscach odosobnienia. Niektóre cele np. w więzieniu kobiecym w Rembertowie są nadmiernie przepełnione.

Wielu internowanych skorzystało z posługi kapłańskiej i pojednało się z Bogiem. Z zapartym tchem słuchano wiarogodnych relacji o naszych bliskich. W czasie modlitwy wiernych, modły do Boga, kierowano za przyczyną Bł. A. Orione. Kolędy śpiewał chór "Lutnia". Uroczystość filmowała specjalna ekipa filmowa. Na zakończenie Mszy św. zaintonowano pieśń "Boże coś Polskę..." I jeszcze raz cały lud wierny składał u Bożych Ołtarzy modlitwę błagalną za Ojczyznę.

Płynęły łzy z oczu. I drżało z bólu serce nieujarzmionego miasta, kiedy ulicami przetaczały się wozy opancerzone, przejeżdżały okratowane samochody i tzw. dyskoteki milicyjne. A po godz. 22:00 tj. po godzinie milicyjnej, pustoszały ulice miasta, w wielu polskich domach odmawiano pacierz i powierzano wszystko Matce Boskiej Opatrzności. Do relikwii Bł. A. Orione przybywali ludzie pozbawieni pracy i chleba.

W dniu 21 stycznia 1982 r. był zespół muzyczno-artystyczny z kolędami. Wspólnota oriońska i wspólnota wierzących, w miarę posiadanych możliwości, niosła pomoc duchową i materialną. Pielgrzymowali także nowicjusze ze Zgromadzenia Księży Orionistów. Do relikwii Błogosławionego przybywał wielokrotnie jako pątnik ks. Marian Kucha, o czym wyraźnie mówił. Powiecie, przecież w Domu Orionistów przy ul. Barskiej też są relikwie. A są, tylko że ks. prowincjał zapragnął ową pielgrzymką prosić w naszej świątyni, pośród naszego ludu, pośród nas, prosić o łaski potrzebne w jego działalności.

Była też grupa dzieci z Łomży. Przebywały one w Warszawie przy ul. Miedzianej na koloniach letnich kiedy zdarzył się wypadek. Ich kolega spadł z drabinek ćwiczebnych na sali gimnastycznej. Pogotowie zabrało Maćka do Szpitala Chirurgii Urazowej Dziecięcej w Al. Jerozolimskich, a dzieci kolonijne przyszły do kościoła aby prosić Bł. A. Orione o zdrowie dla kolegi. Odsłonięto obraz, a księża dali do ucałowania relikwie Bł. A. Orione i obdarowali obrazkami. Choremu w szpitalu zagoiły się urazy i Maciek mógł zdrowy powrócić do domu. W tym wydarzeniu wzruszająca była postawa młodych ludzi.

W dniu 12.08.1982 r. był także generał Zgromadzenia ks. Ignazi Terzi, który w tym dniu przyleciał z Rzymu. Kiedy dowiedział się, że o godz. 18:00 w Kościele Dzieciątka Jezus będzie Msza św. do Bł. A. Orione przyjechał z Domu przy ul. Barskiej na Lindley’a. Przewodniczył Mszy św. wieczornej. Był i następny Generał Zgromadzenia - ks. Giuseppe Mazziero.

Byli też w naszym kościele inni Włosi: ks. Giovanni Bianchin - radca generalny, którego podróż opatrznościowo wypadła w 12 dniu miesiąca, ks. Cyrilo Longo - ekonom generalny oraz Polacy przebywający poza granicami kraju: ks. Kazimierz Pokładek, ks. Jan Osmałek misjonarz z Madagaskaru, ks. Teofil Górny misjonarz z Brazylii, ks. Stanisław Antoniewicz z Australii i inni.

W dniu 8 sierpnia 1991 r. była około 400-osobowa grupa młodzieży włoskiej, hiszpańskiej, angielskiej, albańskiej i polskiej - która przed obrazem Bł. A. Orione i jego relikwiami – rozpoczęła tzw. "Route Orione" w Polsce.

Do relikwii Bł. A. Orione nadal przybywają ludzie. Zebrało się już kilka grubych tomów, złożonych przez ludzi, "próśb i podziękowań". A Bł. Alojzy Orione jest wśród nas, nadal działa, a Jego orędownictwo jest nam tak bardzo potrzebne.

Pierwszy tekst Pani Barbary Pac zamieściliśmy w tym miejscu

* - Pani Barbara Pac przez długie lata była naszą parafianką, której bliski był charyzmat ks. Alojzego Orione. Odeszła po nagrodę do Pana jesienią 1996 roku.

** - Pierwsza edycja czasopisma "Źródło" była wydawana przez wspólnotę młodzieżową naszej parafii w roku szkolnym 1992/1993. Pismo skierowane było do młodych w parafiach i dziełach oriońskich w całym kraju. Młodzież spotykała się cyklicznie na nocnych czuwaniach w duchu ks. Alojzego Orione.